DEMOKRACJA OŚWIECONA

DEFINICJA

Demokracja Oświecona – ustrój polityczny, podobnie jak demokracja oparty będzie na trójpodziale władzy, w którym źródło władzy stanowić będzie wola większości obywateli, jednak jednostki samodzielnie i z własnej inicjatywy będą się poddawać procesowi samozniewolenia (kontroli systemowej) w ramach wcześniej ustalonych reguł w celu usprawnienia i przyspieszenia działania systemu politycznego jako narzędzia realizacji celów społecznych. Będzie występował jako składowa ogólnego procesu geopolitycznego – Globalizacji.

Dodatkowe warunki do działania systemu to:

zmienią się funkcje poszczególnych aparatów przymusu z represyjnych na porządkowe,
powstaną nowe systemy integracji odśrodkowej społeczeństwa oparte o nowoczesne formy wyznań religijnych,
zmianie ulegną systemy wyborcze i metody generacji elit władzy,
W kategoriach ewolucji systemów politycznych jest to wyższa faza rozwoju Demokracji, następuje ona kolejno po fazie optymalizacji systemu Demokratycznego i po przejściu już poprzez fazę społeczeństwa obywatelskiego. W swojej końcowej fazie rozwoju wchłonie ona systemy niereformowalne i systemy ułomne, miedzy innymi niewydolne systemy teokratyczne.

System oparty i gwarantowany będzie przez większość dobrze wykształconych obywateli na poziomie ogólnym, proces ten związany będzie pośrednio z ewolucja systemów edukacyjnych i politycznych na skutek wymuszonych potrzeb grupowych takich jak :

problemy ekologiczne
problemy żywnościowe
problemy energetyczne
inne problemy polityczne
Termin „Demokracja Oświecona” jednolicie opisany został przez politologa Robert Mikołajka, absolwenta Akademii Pedagogicznej w Krakowie w jednym z niepublikowanych referatów w 2001 roku. Aktualnie na świecie za przykład pośredni działania podobnego systemu uważa się Singapur.

Uwagi:

Wracając jednak do dzisiejszej rzeczywistości nurtuje mnie jakie stopnie i etapy pośrednie musi zaliczyć region bliskiego wschodu by przejść z dzisiejszego etapu np. do „para demokracji oświeconej” gdyż jak wiemy zmiany takie i podobne zachodzą w bardzo wolnym tempie.
Drugim problemem mnie nurtującym jest sama kwestia i mechanika zmiany mentalności grup społecznych i samych społeczeństw nie tylko na bliskim wschodzie ale i w pozostałych państwach arabskich.
Trzeci problem, to w jaki sposób skutecznie zostaną zagospodarowane odsunięte od władzy poprzez transformację systemową dzisiejsze elity teokratyczne, które jak widzimy tu i ówdzie skutecznie blokują lub chcą blokować cały etap transformacji, choć zaznaczam nie wszędzie?
Problem czwarty jaki mnie nurtuje to sposób i metoda w jakim kierunku pójdzie zmiana systemów edukacyjnych w krajach arabskich ze szczególnym uwzględnieniem regionu bliskiego wschodu, nad tym problemem nie chciałbym się tutaj rozpisywać gdyż jest zbyt szczegółowy (podręczniki, kwestia selekcji elit intelektualnych itd…), jednym słowem cała masa problemów natury obiektywnej.

Zapraszam do polemiki i dyskusji jeśli masz drogi czytelniku jakiś własny pogląd na ten temat podziel się nim z nami i poddaj go ocenie na łamach naszego portalu przesyłając go na adres – admin@emiddle-east.com.