PRZEŚLADOWANIA BAHAITÓW W IRANIE OD POCZĄTKU POWSTANIA WIARY BAHA`I

Wpisał: Agnieszka Szopińska
Bahaici są największą nie-islamską mniejszością religijną w Iranie (szacuje się 300 tys. – 350 tys. wyznawców).
Od początku tej niezależnej, monoteistycznej religii, czyli od 1844 roku, wyznawcy są prześladowani. Chociaż bahaici, zgodnie z zasadami swojej religii, przestrzegają prawa swojego kraju i są posłuszni jego rządowi.

# pozbawienie bezpieczeństwa jednostki
Ponad 200 bahaitów zostało zabitych – wielu straciło życie w wyniku egzekucji pod zarzutami takimi jak apostazja lub prowadzenie zajęć dla dzieci (rozwijanie w dzieciach wartości moralnych, np. uprzejmości, odpowiedzialności, wytrwałości, itp.) – jedna z najmłodszych ofiar to 17-letnia dziewczyna (śmierć przez powieszenie)

# Pozbawienie środków do życia:
Dziesiątki tysięcy bahaitów zostało niesprawiedliwie pozbawionych pracy, emerytur, skonfiskowane zostały warsztaty, firmy, nieruchomości; zakazano prowadzenia handlu z wyznawcami wiary baha`i; zablokowano konta.

# Pozbawienie edukacji:
W październiku 2007 roku irańskie władze próbowały zmusić bahaitów zdających egzaminy na wyższe uczelnie, aby określiły się jako wyznawcy islamu.
Ponieważ bahaici nie wyrzekają się swojej wiary, w rzeczywistości całe pokolenie bahaitów pozbawione jest możliwości uzyskania wyższego wykształcenia.

# Likwidacja wspólnoty i jej dziedzictwa:
Działalność wszystkich narodowych i lokalnych bahaickich instytucji administracyjnych została zakazana,

Bahaickie święte miejsca, cmentarze oraz nieruchomości należące do wspólnoty zostały skonfiskowane, zdemolowane lub zburzone. Wiosną 2004 roku 2 święte miejsca zostały zniszczone: miejsce pochowania Quddusa, jednego z pierwszych apostołów wiary bahá`i oraz dom ojca Bahá`u`lláha (budynek był na liście UNESCO jako obiekt światowego dziedzictwa).

# Tajny projekt unicestwienia wyznawców wiary bahá`i:
Celem władz irańskich w swoich prześladowaniach bahaitów jest likwidacja wspólnoty. Ta polityka wyszła na jaw w roku 1993 wraz z odkryciem tajnego dokumentu, podpisanego przez Ali Khamenei – lidera Islamskiej Republiki Iranu. Dokument zawierał program działań, dzięki którym ‘postęp i rozwój’ wspólnoty bahaickiej ‘zostanie zablokowany’.
Prześladowania bahaitów rozciągnęły się na każdy aspekt życia społecznego.
Podczas gdy na początku islamskie władze ‘polowały’ na bardziej znaczących wyznawców wiary baha`i poprzez:
– aresztowania i egzekucje,
– odebranie emerytur
– zamrożenie kont bankowych
– zwolnienia z pracy,
potem rozciągnęły swoje represje na sferę edukacji:
– wyrzucając wiele dzieci bahaickich ze szkół, zwłaszcza tych uczęszczających do szkół wyższych i uniwersytetów. Mogłyby kontynuować swoją naukę, jeśli wyparłyby się swojej wiary.

Dzieci bahaickie, nawet jeśli pozwala im się pozostać w szkole, są zmuszone siedzieć oddzielnie z tyłu klasy jako ‘nieczyści niewierni’ i nie pozwala im się dotykać innych dzieci.

Wciąż bahaici w wielu miejscach w Iranie są narażeni na:
– samowolne aresztowania
– krótko-terminowe uwięzienia
– uporczywe nękanie
– zastraszanie
– dyskryminację
– pozbawianie nieruchomości, dobytku, możliwości prowadzenia własnej firmy, biznesu

Wszystkie próby odzyskania zadośćuczynienia są systematycznie odrzucane.

Ataki w mediach państwowych
Irańskie gazety i stacje radiowe prowadzą intensywną kampanię anty-bahaicką.
Od września do listopada 2005 roku w wydawanej przez państwo gazecie ‘Kayhan’ pojawiło się 30 artykułów szkalujących wiarę bahá`i.

Artykuły te zniekształcają historię oraz nauki wiary bahá`i i mają na celu wzniecić nienawiść do bahaitów.
Bahaici nie mają dostępu do prasy, aby odpowiedzieć na pomówienia dotyczące ich religii.

MONA MAHMÚDNIZHÁD – 17 lat – EGZEKUCJA PRZEZ POWIESZENIE

Postępowe traktowanie kobiet i ich praw w wierze baha`i oraz edukacja szczególnie niepokoi duchownych islamskich.
W 1983 roku irańskie władze aresztowały 10 kobiet i dziewcząt bahaickich. Zarzuty przeciw nim: prowadzenie bahaickich zajęć dla dzieci – odpowiednik chrześcijańskich szkółek niedzielnych.
Oprócz historii wiary baha`i oraz jej zasad zajęcia te w głównej mierze poświęcone są rozwijaniu cnót – cech charakteru, np. współczucia, miłości, bezinteresowności, uczciwości, itp.

Kobiety były poddane intensywnym fizycznym i psychicznym torturom (w wielu przypadkach ciężkie pobicia: 200 razów w gołe stopy), aby wyrzekły się swojej wiary – warunek, który zawsze jest stosowany w przypadku więzionych bahaitów. Jednak odmówiły wyrzeczenia się swoich przekonań.
W wyniku tego, straciły życie 18 czerwca 1983 roku.

Mona Mahmudnizhad była najmłodsza. Była niezwykłą osoba, pisała wiersze i miała piękny głos. Kochała ludzi, zwłaszcza małe dzieci.

Jej ojciec (aresztowany razem z nią) stracił życie podczas egzekucji kilka miesięcy wcześniej.

Na tych 10-u kobietach dokonano egzekucji w ciemnościach kończącego się dnia na stadionie do gry w polo, który znajdował się niedaleko więzienia.

Cała historia Mony na stronie: http://addressformona.org

ARESZTOWANIE SZEŚCIORGA CZŁONKÓW RADY ADMINISTRACYJNEJ

Sześcioro członków bahaickiej rady koordynacyjnej zostało aresztowanych i uwięzionych w nieznanym miejscu w wyniku czystki, która do złudzenia przypomina wydarzenia z lat 80-tych, kiedy mnóstwo bahaitów zostało aresztowanych i zabitych.

Tych sześć osób (5 mężczyzn i 1 kobieta) – członków narodowej rady koordynującej zajmowało się różnymi potrzebami wyznawców: organizacyjnymi, edukacyjnymi czy duchowymi – wyznawców, którzy stanowią największą nie-islamską mniejszość religijną w swoim kraju (ok. 300 tys.). Ta nieformalna narodowa rada, zwana ‘Przyjaciele’, została utworzona za wiedzą rządu.

W środę rano (14 maja 2008r.) znajdowali się oni w swoich domach, kiedy agenci urzędu bezpieczeństwa wkroczyli i przeszukiwali ich domy przez 5 godzin, a potem zabrali.

Siódma osoba tej rady koordynującej została aresztowana na początku marca 2008r. w miejscowości Mashhad po tym, jak została wezwana do Ministerstwa Wywiadu pod trywialnym pretekstem.